1. کنار نهرهای بابِل،آنجا نشستیم و‌گریستیم،چون صَهیون را به یاد آوردیم.
2. بر درختان بید که در میان آنندبربطهای خود را آویختیم،
3. زیرا اسیرکنندگانِ ما در آنجا از ما سرود خواستند،و عذاب‌کنندگانِ ما سرودهای شادمانی طلب کردند.گفتند: «یکی از سرودهای صَهیون را برای ما بسرایید!»