75. خداوندا، می‌دانم که قوانین تو عدل است،و مصیبتی که بر من وارد آورده‌ای از امانت توست.
76. بگذار محبت تو مایۀ تسلی من گردد،بنا بر وعدۀ تو به خادمت.
77. رحمتهای تو به من برسد تا زنده مانم،زیرا که از شریعت تو لذت می‌برم.
78. باشد که متکبران سرافکنده شوندزیرا به حیله، حق مرا پایمال کردند،اما من در احکام تو تأمل خواهم کرد.
79. باشد که ترسندگان تو به من روی نمایند،آنان که شهادات تو را می‌دانند.
80. باشد که دل من به تمامی بر فرایض تو معطوف باشد،تا شرمنده نشوم!
81. جان من برای نجاتِ تو مدهوش گشته،اما به کلام تو امیدوارم.
82. دیدگانم در انتظارِ وعدۀ تو کم‌سو شده؛می‌پرسم: «پس کی مرا تسلی خواهی داد؟»
83. هرچند مانند مَشکی فرسوده در دودم،اما فرایض تو را از یاد نبرده‌ام!