مزمور 119:170-176 هزارۀ نو (NMV)

170. فریاد التماسم به درگاه تو برسد؛بر حسب وعده‌ات مرا برهان!

171. ستایش از لبهایم جاری خواهد شد،زیرا فرایض خود را به من می‌آموزی!

172. زبانم در وصف کلامت خواهد سرایید،زیرا که فرامین تو جملگی عدل است!

173. دست تو برای یاریِ من آماده باشد،زیرا که احکام تو را برگزیده‌ام.

174. خداوندا مشتاق نجات تو هستم،و شریعت تو لذت من است!

175. جان مرا زنده بدار تا تو را بستایمو قوانین تو مرا مدد رساند.

176. همچون گوسفندی گمشده، گمراه گشته‌ام؛خادمت را بجوی،زیرا که فرامین تو را از یاد نبرده‌ام!

مزمور 119