مزمور 119:135-141 هزارۀ نو (NMV)

135. روی خود را بر خادم خویش تابان ساز،و فرایض خود را به من بیاموز!

136. نهرهای آب از دیدگانم جاری است،زیرا که شریعت تو را نگاه نمی‌دارند.

137. خداوندا، تو عادلیو قوانین تو راست است!

138. شهاداتی که تو امر فرموده‌ای عدل است،و امانت تا به نهایت.

139. غیرتم مرا می‌سوزاند،زیرا که دشمنانم کلام تو را فراموش می‌کنند.

140. وعدۀ تو به‌غایت آزموده شده،و خادمت آن را دوست می‌دارد.

141. هرچند من ناچیز و حقیرم،اما احکام تو را از یاد نمی‌برم.

مزمور 119