مزمور 119:107-113 هزارۀ نو (NMV)

107. بسیار مصیبت کشیده‌ام؛بر حسب کلامت، خداوندا، مرا زنده ساز.

108. خداوندا، هدایای اختیاریِ دهان مرا منظور فرما،و قوانین خود را به من بیاموز!

109. من همیشه جان در کف دارم،اما شریعت تو را فراموش نمی‌کنم.

110. شریران برایم دام گسترده‌اند،اما من از احکام تو دور نشده‌ام.

111. شهادات تو را تا به ابد میراث خویش ساخته‌ام،زیرا آنها خوشیِ دلِ من است!

112. دل خود را به حفظ فرایض تو مایل ساخته‌ام،تا به ابد و تا به آخر.

113. از مردمانی که سرسپرده نیستند کراهت دارم،اما شریعت تو را دوست می‌دارم.

مزمور 119