101. پای خود را از هر راه بد بازداشته‌ام،تا کلام تو را نگاه دارم.
102. از قوانین تو روی نمی‌گردانم،زیرا تو خودْ مرا تعلیم داده‌ای.
103. کلام تو به مذاقم چه شیرین‌است،و به دهانم از عسل شیرین‌تر!
104. از احکام تو فهم را کسب می‌کنم،از این رو از هر راه دروغ بیزارم!
105. کلام تو برای پاهای من چراغ،و برای راه من نور است.
106. سوگند خورده و آن را استوار ساخته‌ام،که قوانین عادلانۀ تو را نگاه دارم.
107. بسیار مصیبت کشیده‌ام؛بر حسب کلامت، خداوندا، مرا زنده ساز.
108. خداوندا، هدایای اختیاریِ دهان مرا منظور فرما،و قوانین خود را به من بیاموز!
109. من همیشه جان در کف دارم،اما شریعت تو را فراموش نمی‌کنم.
110. شریران برایم دام گسترده‌اند،اما من از احکام تو دور نشده‌ام.
111. شهادات تو را تا به ابد میراث خویش ساخته‌ام،زیرا آنها خوشیِ دلِ من است!
112. دل خود را به حفظ فرایض تو مایل ساخته‌ام،تا به ابد و تا به آخر.
113. از مردمانی که سرسپرده نیستند کراهت دارم،اما شریعت تو را دوست می‌دارم.
114. تو پناهگاه و سپر من هستی،بر کلامت امید بسته‌ام.
115. ای بدکاران از من دور شوید،تا فرمانهای خدایم را نگاه دارم!
116. بر حسب وعده‌ات دست مرا بگیر تا زنده بمانم،و در امید خود سرافکنده نشوم!
117. از من حمایت کن تا نجات یابم،و فرایض تو را همواره مد نظر بدارم.
118. تو آنان را که از فرایض تو گمراه می‌شوند حقیر می‌شماری؛زیرا فریبکاریِ آنها بیهوده است.
119. تو همۀ شریرانِ زمین را چون تُفاله به دور می‌افکنی؛از همین رو شهادات تو را دوست می‌دارم.