27. بگذار بدانند که این دست توست،که تو، ای خداوند، آن را کرده‌ای.
28. بگذار نفرین کنند، اما تو برکت ده؛بگذار به پا خیزند و سرافکنده شوند،اما خادمت شادمان گردد.
29. باشد که مدعیانم به رسوایی ملبس گردندو در شرمساری خویش چون ردا پوشانیده شوند.
30. خداوند را به دهان خود شکر بسیار خواهم گفت؛در میان انبوه جمعیت، او را خواهم ستود.
31. زیرا به دست راست شخص نیازمند می‌ایستد،تا او را از آنان که بر جان او فتوی می‌دهند، نجات بخشد.