5. آنان نباید قسمتهایی از سر خود را طاس کنند یا گوشه‌های ریش خود را بتراشند، و یا بدنشان را بِبُرند.
6. آنان باید برای خدای خود مقدس باشند و نام خدای خویش را بی‌حرمت نسازند. زیرا هدایای اختصاصی خداوند و نان خدای خویش را تقدیم می‌کنند؛ پس باید مقدس باشند.
7. نباید زن فاحشه یا زنی را که بی‌عصمت شده است اختیار کنند، و یا زنی را که شوهرش او را طلاق داده است، زیرا کاهن برای خدای خویش مقدس است.
8. پس او را تقدیس نمایید، زیرا نانِ خدایتان را تقدیم می‌کند؛ او باید برای شما مقدس باشد، زیرا من، یهوه، که شما را تقدیس می‌کنم، قدوسم.
9. دختر هر کاهن که با خودفروشی، خویشتن را بی‌عصمت سازد، تقدس پدر خود را خدشه‌دار ساخته است و باید به آتش سوزانده شود.
10. «کاهنی که در میان برادرانش کاهن اعظم است، و بر سرش روغن مسح ریخته شده و تخصیص گردیده است تا جامۀ کهانت اعظم بر تن کند، نباید موهای سر خود را باز کند و جامۀ خویش را چاک زند.
11. او نباید به هیچ جنازه‌ای نزدیک شود، یا خویشتن را حتی برای پدر یا مادر خود نجس سازد.
12. نباید از قُدس بیرون رود، تا قُدسِ خدای خود را بی‌حرمت نسازد، زیرا تقدیسِ روغن مسح خدایش بر اوست: من یهوه هستم.
13. او باید زنی باکره اختیار کند.
14. نباید با زن بیوه، یا طلاق داده شده، یا بی‌عصمت، یا فاحشه ازدواج کند. بلکه باید باکره‌ای از قوم خود را به زنی بگیرد،
15. تا تقدس نسل خویش را در میان قومش خدشه‌دار نسازد، زیرا من یهوه هستم که او را تقدیس می‌کنم.»
16. خداوند موسی را خطاب کرده، گفت:
17. «هارون را بگو: هیچ‌یک از فرزندان تو، در همۀ نسلهایشان، که عیبی داشته باشد نباید برای تقدیم نانِ خدای خود نزدیک آید.