غزل غزل‌ها 5:10-14 هزارۀ نو (NMV)

10. دلدادۀ من سرخ‌فام است و درخشان،و برجسته در میان دهها هزار!

11. سرش از طلای ناب،زُلفانش تابدار،به سیاهی کلاغ!

12. چشمانش کبوتران را مانَدنزد نهرهای آب؛تن به شیر شسته،برنشانده همچون نگین‌.

13. گونه‌هایش همچون باغچه‌ای استخوشبو و مُشک‌فِشان؛لبانش همچو سوسن‌ها،مُر از آنها چِکان!

14. دستانش ساقه‌های زرّین،مُزیَّن به یَشم!تَنَش عاجِ صیقلی،آراسته به یاقوتِ کبود!

غزل غزل‌ها 5