غزل غزل‌ها 4:5-10 هزارۀ نو (NMV)

5. سینه‌هایت همچون دو بچه‌آهوست،همچون بره‌های توأمان غزال،به چَرا در میان سوسن‌زاران.

6. پیش از آنکه سپیده بَردمد،و سایه‌ها دامن بَرکِشند،من به کوهِ مُر خواهم رفتو به تپۀ کُندُر.

7. ای نازنین من، تو به‌تمامی زیبایی؛در تو هیچ عیبی نیست.

8. با من از لبنان بیا، ای عروسم؛با من از لبنان بیا!از قُلۀ اَمانَه و از بلندای سِنیر و حِرمون،از کُنام شیران و کوه‌های پلنگانبه زیر بیا!

9. ای خواهرم و ای عروسم،تو دل مرا ربوده‌ای؛تو به نگاهی دل مرا ربوده‌ای،به گوهری از گردنبندت!

10. ای خواهرم و ای عروسم،عشقت چه دلنشین است!عشق تو از شراب بسی نیکوتر است،و رایحه‌ات از جمیع عطرها خوش‌تر!

غزل غزل‌ها 4