غزل غزل‌ها 2:8-11 هزارۀ نو (NMV)

8. آوازِ دلداده‌ام را می‌شنوم!هان، او می‌آید،جَستان بر فراز کوه‌ها،و خیزان بر فراز تپه‌ها.

9. دلدادۀ من همچون غزال است و مانند بچه‌آهو.هان، او در پسِ دیوار ما ایستاده است!از پنجره‌ها می‌نگرد،از میان شبکه‌ها نگاه می‌کند!

10. دلدادۀ من ندا در داده، مرا گوید:«ای نازنینم، ای دلربای من،برخیز و با من بیا!

11. زیرا هان زمستان درگذشتهو موسِم باران به سر آمده و رخت بربسته است!

غزل غزل‌ها 2