11. پس در خشم خود سوگند خوردمکه به آسایش من هرگز راه نخواهند یافت.»
12. ای برادران، هوشیار باشید که از شما کسی دل شَرور و بی‌ایمان نداشته باشد که از خدای زنده رویگردان شود.
13. بلکه هر روز، تا آن زمان که هنوز ’امروز‘ خوانده می‌شود، یکدیگر را پند دهید تا کسی از شما در اثر فریب گناه، سختدل نشود.
14. از آن رو که در مسیح شریک شده‌ایم، تنها به شرطی که اطمینان آغازین خود را تا به آخر استوار نگاه داریم.
15. چنانکه هم‌اکنون گفته شد:«امروز، اگر صدای او را می‌شنوید،دل خود را سخت مسازید،چنانکه در ایام تمرد کردید.»
16. مگر آنان که شنیدند و با وجود آن سرپیچی کردند، چه کسانی بودند؟ آیا همۀ آنانی نبودند که موسی از مصر به در آورد؟
17. و از چه کسانی چهل سال خشمگین بود؟ مگر نه آنان که گناه کردند و اجسادشان در بیابان افتاد؟
18. و دربارۀ چه کسانی سوگند خورد که به آسایش او هرگز راه نخواهند یافت؟ مگر نه همانها که نافرمانی کردند؟
19. پس می‌بینیم به سبب بی‌ایمانی بود که نتوانستند راه بیابند.