7. ای شما که انصاف را به اَفسَنتین بدل می‌کنیدو عدالت را زیر پا می‌افکنید!
8. آن که ثریا و جبّار را آفرید،که ظلمت غلیظ را به سپیدۀ صبح بدل می‌کند،و روز را شبِ تاریک می‌سازد؛آن که آبهای دریا را فرا می‌خوانَدو آنها را بر سطح زمین فرو می‌ریزد،نام او یهوه است؛
9. او ویرانی را بر سر زورمندان نازل می‌کند،و دژها را ویران می‌سازد.
10. ایشان از آن که در محکمه حکم می‌کند، نفرت دارند،و آن را که به صداقت سخن می‌گوید، مکروه می‌دارند.
11. بنابراین، چون شما بینوایان را پایمال می‌کنیدو از آنها مالیات گندم می‌ستانید،هرچند خانه‌ها از سنگهای تراشیده بسازید،در آنها ساکن نخواهید شد؛و هرچند تاکستانهای دلپسند غرس کنید،از شراب آنها نخواهید نوشید.
12. زیرا می‌دانم که نافرمانیهایتان بسیار استو گناهانتان عظیم،ای شما که بر پارسایان ستم می‌کنید و رشوه می‌گیرید،و حقِ نیازمندان را در محکمه از ایشان دریغ می‌دارید.
13. بنابراین، دانا در چنین زمانه‌ای خاموش خواهد ماند،زیرا زمانۀ بدی است.
14. نیکویی را بجویید و نه بدی را،تا زنده بمانید؛و بدین‌گونه یهوه خدای لشکرها با شما خواهد بود،چنانکه خود می‌گویید.
15. از بدی نفرت کنید و نیکویی را دوست بدارید،و در محکمه، عدالت را برقرار سازید؛شاید فیض یهوه خدای لشکرهاشامل حال باقیماندگانِ یوسف شود.
16. پس خداوندگار، یهوه خدای لشکرها، چنین می‌گوید:«در همۀ میدانها نوحه‌گری خواهد بود،و در همۀ کوچه‌ها خواهند گفت: ”وای! وای!“کشاورزان را برای سوگواری فرا خواهند خواند،و آنان را که مرثیه‌خوانی می‌دانند، برای نوحه‌گری.