21. «من از جشنهای شما نفرت و کراهت دارم،و از گردهم‌آیی‌های مخصوص شما بیزارم.
22. اگرچه قربانیهای تمام‌سوز و هدایای آردیتان را به من تقدیم کنید،نخواهم پذیرفت؛و قربانیهای رفاقتِ پرواریهای شما رامنظور نخواهم داشت.
23. سر و صدای سرودهایتان را از من دور کنید؛من به نوای چنگهای شما گوش نخواهم کرد.
24. بلکه بگذارید انصاف همچون آب جاری شود،و عدالت همچون نهر دائمی.
25. «ای خاندان اسرائیل، آیا در آن چهل سال در بیابان، برای من قربانی و هدیه آوردید؟