1. وای بر شهر ستمگر،که عِصیانگر است و فاسد!
2. از کسی فرمان نمی‌برد،و تأدیب نمی‌پذیرد؛بر خداوند توکل نمی‌کند،و به خدای خویش نزدیکی نمی‌جوید.
3. صاحبمنصبانش در میانش همچون شیرانِ غرّانند،و قاضیانش همچون گرگان شب،که چیزی برای صبح باقی نمی‌گذارند.
4. انبیایش بی‌ملاحظه وخیانت‌پیشه‌اند؛کاهنانش قُدس را نجس می‌سازندو شریعت را زیر پا می‌گذارند.