23. بلکه بر ضد خداوند آسمانها خود را برافراشتی. جامهای خانۀ او را به حضورت آوردند و تو و اُمَرا و زنان و مُتَعِه‌هایت در آنها شراب نوشیدید و خدایان طلا و نقره و برنج و آهن و چوب و سنگ را که نه می‌بینند و نه می‌شنوند و نه می‌فهمند، ستایش کردید. اما خدایی را که نَفَست در دست اوست و تمامی راههایت از آن وی، تجلیل نکردی.
24. «پس این دست از حضور او فرستاده شد و این نوشته مکتوب گردید.
25. نوشته این است: مِنِه، مِنِه، ثِقِل و پَرسین.
26. و تفسیر امر چنین است: مِنِه: خدا روزهای سلطنت تو را برشمرده و آن را به پایان رسانده است؛
27. ثِقِل: در ترازو وزن شده و ناقص یافت شده‌ای.
28. پِرِس: پادشاهی تو تقسیم گشته و به مادها و پارس‌ها داده شده است.»
29. آنگاه به فرمان بِلشَصَّر، دانیال را به جامۀ ارغوان پوشانیدند و طوق زرین بر گردنش نهاده، ندا در دادند که او در مملکت حاکم سوّم است.
30. همان شب، بِلشَصَّر، پادشاه کَلدانیان کشته شد،
31. و داریوش مادی که نزدیک به شصت و دو سال داشت، به حکومت رسید.