5. پس چون شبانی نیست، پراکنده شدهاند و خوراکِ وحوش صحرا گردیدهاند.
6. گوسفندان من پراکنده شدهاند و بر تمامی کوهها و بر هر تَل بلندی آواره گردیدهاند. گوسفندان من بر تمامی روی زمین پراکنده شدهاند و کسی نیست که در پی آنها باشد و آنها را بجوید.
7. «پس، ای شبانان، کلام خداوند را بشنوید:
8. خداوندگارْ یهوه چنین میفرماید: به حیات خودم قسم که چون گوسفندان من از بیشبانی به تاراج رفته و خوراک وحوش صحرا گشتهاند، و چون شبانان من در پی گوسفندانم نرفتهاند، بلکه خویشتن را چرانیدهاند و نه گلۀ مرا،
9. پس شما ای شبانان کلام خداوند را بشنوید!
10. خداوندگارْ یهوه چنین میفرماید: هان من به ضد شبانان هستم و گوسفندانم را از دست ایشان خواهم طلبید و آنان را از چرانیدن گوسفندان برکنار خواهم کرد تا شبانانْ دیگر خویشتن را نچرانند! گوسفندانم را از دهان ایشان خواهم رهانید تا دیگر خوراک آنان نگردند.
11. «زیرا خداوندگارْ یهوه چنین میفرماید: هان من خودْ گلۀ خویش را خواهم جُست و از آنان نگهداری خواهم کرد.
12. چنانکه شبان آنگاه که در میان گوسفندانِ پراکندۀ خویش است از گلهاش نگهداری میکند، من نیز از گلۀ خویش نگهداری خواهم کرد و آنان را از هر جایی که در روزِ ابرها و تاریکی غلیظ در آن پراکنده شدهاند، خواهم رهانید.
13. آنان را از میان ملتها بیرون خواهم آورد و از ممالک گرد آورده، به سرزمین خودشان در خواهم آورد. و ایشان را بر کوههای اسرائیل و در وادیها و در همۀ نقاط مسکونی این سرزمین خواهم چرانید.