1. وحیای که حَبَقوقِ نبی دید.
2. خداوندا، تا به کی فریاد برکشمو تو نشنوی؟یا نزد تو فغان برآرَم که «خشونت!»و نجات ندهی؟
3. چرا ظلم را به من مینماییو بر آنم میداری که بر تیرهروزی بنگرم؟هلاکت و خشونت پیش روی من است؛مجادله پدید میآید و ستیزه سر برمیکشد.
4. از این رو شریعت سست شده استو عدالت هرگز برقرار نمیشود.زیرا شریران پارسایان را احاطه میکنند؛بنابراین عدالت منحرف میشود.
5. «در میان ملل بنگرید و ملاحظه کنید!حیرت نمایید و در شگفت شوید!زیرا در ایام شما کاری میکنمکه هرچند آن را به شما بازگویند هرگز باور نخواهید کرد.