19. قومها را به کوه خویش فرا خواهند خواند،قربانیهای شایسته در آنجا تقدیم خواهند کرد؛زیرا وفور نعمت دریا را خواهند مکید،و گنجهای نهان در میان ریگها را.»
20. و دربارۀ جاد گفت:«متبارک باد آنکه جاد را وسعت می‌بخشد!جاد همچون شیر کمین می‌کند،و بازو و تارَکِ سر را می‌درد.
21. بهترین زمین را برای خود فراهم آورد،زیرا در آنجا سهم یک حاکم به او اختصاص یافته بود؛او با رؤسای قوم آمد،و با اسرائیل عدالت خداوند و داوریهای او را به جای آورد.»
22. و دربارۀ دان گفت:«دان شیربچه‌ای است که از باشان می‌جهد.»
23. و دربارۀ نَفتالی گفت:«ای نَفتالی که از لطف خداوند سرشار و از برکاتِ وی آکنده‌ای،مغرب و جنوب را به تصرف آور!»
24. و دربارۀ اَشیر گفت:«اَشیر بیش از همۀ پسران برکت یابد؛باشد که محبوبترین در میان برادرانش باشد،و پای خویش را در روغن فرو برد.
25. پشت‌بندهای تو از آهن و برنج خواهد بود،و در تمامی روزهایت نیرومند خواهی بود.