26. می‌گفتم: ’ایشان را از پا در خواهم آورد،و یادشان را از میان مردمان محو خواهم ساخت؛‘
27. اگر از تحریک دشمن بیم نمی‌داشتم،که مبادا به خطا بیندیشند و بگویند:’دست ما است که غالب آمده،و خداوند نیست که این همه را کرده است.“‘
28. «زیرا آنان قومی گم کرده تدبیرندکه در ایشان بصیرتی نیست.
29. کاش حکیم بودند و این را می‌فهمیدند؛و تشخیص می‌دادند که سرانجامشان چه خواهد بود!
30. چگونه یک تن هزار را تعقیب تواند کرد،یا دو، ده هزار را به گریز وا تواند داشت؛جز آنکه صخرۀ آنها ایشان را فروخته باشد،و خداوند، ایشان را تسلیم کرده باشد؟
31. زیرا صخرۀ دشمنان مانند صخرۀ ما نیست؛حتی اگر ایشان خود داوری کنند.