ایوب 5:7-11 هزارۀ نو (NMV)

7. بلکه آدمی برای مشقت زاده می‌شود،چنانکه شراره به بالا می‌جهد.

8. «اگر من بودم، خدا را طلب می‌کردم،و دعویِ خویش به خدا می‌سپردم؛

9. او که اعمال عظیم و تفحص‌ناپذیر می‌کند،و عجایبِ بی‌شمار به عمل می‌آورَد:

10. باران بر سطح زمین می‌بارانَد،و آب بر صحرا جاری می‌سازد.

11. افتادگان را به جایگاه رفیع می‌رساند،و ماتمیان را به جای امن برمی‌افرازد.

ایوب 5