4. فرزندان او از امنیت به دورند؛در محکمه پایمال می‌شوند،و ایشان را رهاننده‌ای نیست.
5. گرسنگان محصول او را می‌خورند،و آنها را حتی از میان خارها برمی‌چینند؛و تشنگان برای ثروت او لَه لَه می‌زنند.
6. زیرا مصیبت از خاک برنمی‌خیزد،و مشقت از زمین نمی‌روید؛
7. بلکه آدمی برای مشقت زاده می‌شود،چنانکه شراره به بالا می‌جهد.
8. «اگر من بودم، خدا را طلب می‌کردم،و دعویِ خویش به خدا می‌سپردم؛
9. او که اعمال عظیم و تفحص‌ناپذیر می‌کند،و عجایبِ بی‌شمار به عمل می‌آورَد:
10. باران بر سطح زمین می‌بارانَد،و آب بر صحرا جاری می‌سازد.
11. افتادگان را به جایگاه رفیع می‌رساند،و ماتمیان را به جای امن برمی‌افرازد.