4. سخنانت لغزندگان را استوار داشته است،و زانوان لرزان را نیرو بخشیده‌ای.
5. اما حال که به تو رسیده، تاب نمی‌آوری،و اکنون که تو را لمس کرده، پریشان گشته‌ای.
6. آیا اطمینان تو نباید بر خداترسی‌ات باشد،و امید تو بر بی‌عیبیِ رفتارت؟
7. «به یاد آر: کیست که بی‌گناه هلاک شده باشد،و کجا صالحان تلف شده‌اند؟