14. در عنفوان جوانی می‌میرند،و در میان روسپی‌مَردانِ معابد، عمرشان را تلف می‌کنند.
15. اما ستمدیدگان را خدا در ستمدیدگی‌شان نجات می‌بخشد،و گوش ایشان را به وسیلۀ مصیبتها می‌گشاید.
16. پس تو را نیز جذب کرده، از دهان مصیبت بیرون می‌کِشد،و به مکانی فراخ می‌آورد که در آن قید و بندی نیست،و سفره‌ات از خوراکهای مقوّی آکنده خواهد بود.
17. «اما تو اکنون از داوری بدکاران مملو هستی؛داوری و عدالتْ تو را درگرفته است.
18. مراقب باش که ثروت اغوایت نکند،و بزرگیِ رشوه تو را منحرف نسازد.