9. زیرا گفته است: ”انسان را از خشنود ساختنِ خداسودی عاید نمی‌شود.“
10. «پس ای مردان فهیم، سخنم را بشنوید:حاشا از خدا که بدی کند،و از قادر مطلق که شرارت ورزد!
11. زیرا او انسان را بر حسب عملش مکافات می‌دهد،و هر کس را موافق راهش سزا می‌رساند.
12. براستی که خدا بدی نمی‌کند،و قادر مطلق عدالت را مخدوش نمی‌سازد.
13. کیست که ادارۀ زمین را به وی سپرده باشد؟کیست که او را به ریاست بر تمامی جهان نصب کرده باشد؟
14. اگر دل خود را بر آن نهدکه روح و نَفَس خویش را نزد خود بازگیرد،
15. تمامی بشر با هم هلاک خواهند شد،و آدمی به خاک باز خواهد گشت.
16. «اگر فهم داری، این را بشنو،و به آنچه می‌گویم گوش فرا ده.
17. آیا آن که از عدالت نفرت دارد می‌تواند حکومت کند؟آیا آن عادلِ قدیر را محکوم می‌کنی؟
18. همان که پادشاه را گوید: ”پست هستی،“و نُجَبا را که: ”شریرید.“
19. همان که از امیران جانبداری نمی‌کند،و غنی را بر فقیر ترجیح نمی‌دهد،زیرا که جملگی کارِ دست اویند؟
20. در لحظه‌ای می‌میرند؛مردمان در نیمۀ شب به لرزه درآمده، درمی‌گذرند،و قدرتمندان بدون دخالت دستِ انسان از میان برداشته می‌شوند.
21. «زیرا چشمان او بر راههای انسان است،و تمامی قدمهای وی را می‌بیند.
22. هیچ تاریکی یا ظلمت غلیظی نیستکه بدکاران خود را در آن پنهان کنند.
23. خدا نیازی ندارد انسان را بیشتر بیازماید،که نیاز باشد انسان به جهت داوری به حضور او بیاید.