23. ایشان را امنیت میبخشد، و بر آن تکیه میکنند،اما چشمان او بر راههایشان است.
24. چند صباحی سرافراز میشوند، و بعد نیست میگردند؛پست میشوند، و مانند دیگران رخت برمیبندند،و همچون سَرِ سنبلههای گندم بریده میشوند.
25. اگر جُز این است، کیست که مرا تکذیب کند،و بطالت سخنم را آشکار سازد؟»