19. چنانکه خشکسالی و گرما آبِ برف را می‌رباید،همچنان هاویه نیز گنهکاران را.
20. رَحِم، فراموششان می‌کند،و کِرم، نوش جانشان؛دیگر ذکری از ایشان نیست،پس شرارت مانند درخت بریده می‌شود.
21. «از زنِ نازای بی‌اولاد بهره‌کشی می‌کنند،و بیوه‌زنان را دستگیری نمی‌نمایند.
22. اما خدا به نیروی خویش قدرتمندان را برمی‌کَنَد؛چون او برمی‌خیزد، هیچ‌کس از حیات خود مطمئن نتواند بود.
23. ایشان را امنیت می‌بخشد، و بر آن تکیه می‌کنند،اما چشمان او بر راههایشان است.
24. چند صباحی سر‌افراز می‌شوند، و بعد نیست می‌گردند؛پست می‌شوند، و مانند دیگران رخت برمی‌بندند،و همچون سَرِ سنبله‌های گندم بریده می‌شوند.
25. اگر جُز این است، کیست که مرا تکذیب کند،و بطالت سخنم را آشکار سازد؟»