4. «آیا به سبب خداترسیِ توست که تأدیبت می‌کند،یا تو را به محاکمه می‌کشد؟
5. آیا شرارت تو عظیم نیست،و گناهانت بی‌انتها نِی؟
6. زیرا از برادرانت به ناحق گِرو گرفتی،و لباسِ برهنگان را برکَندی.
7. به خستگان آب ندادی،و نان از گرسنگان دریغ داشتی.
8. پنداشتی که قدرتمندانْ زمین را تصاحب می‌کنند،و بلندمرتبگان در آن زیست می‌نمایند.
9. بیوه‌زنان را تهی‌دست روانه کردی،و بازوی یتیمان شکسته شد.
10. از این روست که دامها از هر سو احاطه‌ات کرده،و وحشت به ناگاه تو را درگرفته است،
11. که تاریکی نمی‌گذارد چیزی ببینی،و سِیلْ تو را می‌پوشانَد.