12. «آیا خدا در جایهای رفیع آسمان نیست؟ببین بلندترین ستارگان چه رفیع‌اند!
13. و تو می‌گویی: ”خدا چه می‌داند؟آیا می‌تواند از میانِ تاریکیِ غلیظ داوری کند؟
14. ابرها مخفیگاه اوست، پس نمی‌بیند،او بر تارکِ آسمانها می‌خرامد.“
15. آیا در طریق قدما همچنان پیش می‌روی،که مردمان شریر در آن گام زده‌اند؟
16. همانها که پیش از وقتْ ربوده شدند،و بنیاد‌شان را سیلاب برد.
17. که به خدا گفتند: ”از ما دور شو!“یا ”قادر مطلق به ما چه توانَد کرد؟“
18. حال آنکه او بود که خانه‌هایشان را به نعمات پر می‌ساخت،پس من از تدبیر شریران به دور می‌ایستم.
19. پارسایان چون این را بینند، شادمان خواهند شد؛بی‌گناهان ایشان را استهزا کرده، خواهند گفت:
20. ”به‌یقین مخالفان ما منقطع شدند،و دولتِ ایشان را آتش در کام کشید.“
21. «پس تسلیم خدا باش که از صلح و سلامت برخوردار خواهی بود،و بدین‌گونه سعادت به تو روی خواهد کرد.
22. تعلیم را از دهانِ او پذیرا شو،و سخنانش را در دلت جای ده.