ایوب 21:3-13 هزارۀ نو (NMV)

3. تحملم کنید تا سخن بگویم،و پس از سخن گفتنم به تمسخر ادامه دهید.

4. «و اما من، آیا شکایت از آدمی دارم؟پس چرا بی‌تاب نباشم؟

5. بر من بنگرید و حیران شوید،و دست بر دهانتان نهید.

6. هرگاه به یاد می‌آورم، به وحشت می‌افتم،و لرزه بر اندامم مستولی می‌شود.

7. از چه رو شریران زنده می‌مانند،به سن پیری می‌رسند و در توانایی نیرومند می‌گردند؟

8. فرزندان ایشان در حضورشان با ایشان استوار می‌شوند،نسل ایشان، در برابر دیدگانشان.

9. خانه‌ها‌یشان از وحشت در امان است،و چوب خدا بالای سرشان نیست.

10. گاو نرِ ایشان در جفتگیری خطا نمی‌کند؛ماده‌گاوشان می‌زاید و سِقط نمی‌کند.

11. کودکانشان را همچون گَله بیرون می‌فرستند،و فرزندانشان به رقص و پایکوبی می‌پردازند.

12. به نوای دفّ و بربط می‌سرایند،و به آوازِ نِی شادی می‌کنند.

13. روزگار خویش به سعادتمندی می‌گذرانند،و در آرامش به هاویه فرود می‌شوند.

ایوب 21