1. ایوب در پاسخ گفت:
2. «این‌گونه سخنان، بسیار شنیده‌ام؛شما جملگی تسلی‌دهندگانِ مزاحم هستید.
3. آیا سخنانِ پوچ را پایانی نیست؟یا چه چیز تو را به پاسخگویی برمی‌انگیزد؟
4. من نیز می‌توانستم چون شما سخن گویم،اگر شما در جای من می‌بودید؛می‌توانستم سخنان بر ضدتان به هم ببافم،و بر شما سَر بجنبانم.
5. اما به دهان خود دلگرمتان می‌کردم،و تسلای لبانم اندوهتان را رفع می‌کرد.