3. اما سخن من با قادر مطلق است؛آرزو دارم نزد او حُجّت بیاورم.
4. و اما شما، به دروغها حقیقت را می‌پوشانید؛براستی که جملگی، طبیبان بی‌خاصیتید!
5. کاش که به کُل خاموش می‌شدید،که برای شما این حکمت می‌بود!
6. تمنا اینکه حُجّت مرا بشنوید،و به دعوی لبهایم گوش فرا دهید.
7. آیا برای خدا به ناحق سخن خواهید گفت،و برای او سخن فریب بر زبان خواهید راند؟
8. آیا می‌خواهید از او طرفداری کنید؟آیا می‌خواهید از حق او دفاع کنید؟
9. آیا برای‌تان نیکو خواهد شد اگر شما را بیازماید؟آیا می‌توانید او را فریب دهید، چنانکه انسانی را؟
10. به‌یقین شما را توبیخ خواهد کرد،اگر در نهان طرفداری کنید.
11. آیا عظمت او شما را به هراس نمی‌افکنَد،و وحشت او بر شما مستولی نمی‌شود؟
12. سخنان نغز شما، مَثَلهایی از غبار بیش نیست،و دفاعیات شما، دفاعیات گِلین است.
13. «خاموش باشید و بگذارید سخن بگویم؛بگذارید هر چه خواهد بر من بشود!
14. چرا گوشت تن خویش به دندان گیرم،و جان خویش در کف نهم؟
15. حتی اگر مرا بکُشد، بر او امید خواهم داشت؛اما در برابر او از راههای خویش دفاع خواهم کرد.
16. به‌واقع این برای من نجات خواهد شد،زیرا شخص خدانشناس در برابر او حضور نتواند یافت.
17. به سخنان من به‌دقّت گوش فرا دهید،و بیانات من به گوشهای شما برسد.