1. «اینک چشمان من همۀ اینها را دیده،و گوش من آنها را شنیده و فهمیده است.
2. آنچه شما می‌دانید، من نیز می‌دانم،و کمتر از شما نیستم؛
3. اما سخن من با قادر مطلق است؛آرزو دارم نزد او حُجّت بیاورم.
4. و اما شما، به دروغها حقیقت را می‌پوشانید؛براستی که جملگی، طبیبان بی‌خاصیتید!
5. کاش که به کُل خاموش می‌شدید،که برای شما این حکمت می‌بود!
6. تمنا اینکه حُجّت مرا بشنوید،و به دعوی لبهایم گوش فرا دهید.
7. آیا برای خدا به ناحق سخن خواهید گفت،و برای او سخن فریب بر زبان خواهید راند؟