19. کاهنان را به غارت می‌سپارد،و قدرتمندان را سرنگون می‌سازد.
20. مُعتمدان را از سخن گفتن بازمی‌دارد،و قوۀ تشخیص را از مشایخ می‌گیرد.
21. اهانت را بر نجیبزادگان می‌ریزد،و کمربندِ زورآوران را می‌گشاید.
22. چیزهای ژرف از میان تاریکی آشکار می‌سازد،و تاریکیِ غلیظ را به روشناییْ بیرون می‌آورد.
23. قومها را بزرگ می‌سازد، و آنها را نابود می‌کند؛قومها را وسعت می‌بخشد، و آنها را به تبعید می‌فرستد.
24. عقل رؤسای ملتهای جهان را می‌رباید،و آنان را در بیراهه‌های بیابان سرگردان می‌سازد.