14. اگر ویران سازد،کسی را یارای بازسازی نیست؛اگر انسان را در بند نهد،کسی را یارای رهانیدن نیست.
15. اگر آبها را بازدارد، خشک می‌شوند؛اگر آنها را رها سازد، زمین را به تمامی می‌پوشانند.
16. قدرت و خردمندی نزد وی است،فریب‌خورده و فریب‌کار هر دو تحت اقتدار اویند.
17. مُشیران را به تاراج می‌سپارد،و داوران را دیوانه می‌گردانَد.
18. بندهای پادشاهان را می‌گشاید،و بر کمر ایشان کمربند می‌بندد.
19. کاهنان را به غارت می‌سپارد،و قدرتمندان را سرنگون می‌سازد.
20. مُعتمدان را از سخن گفتن بازمی‌دارد،و قوۀ تشخیص را از مشایخ می‌گیرد.
21. اهانت را بر نجیبزادگان می‌ریزد،و کمربندِ زورآوران را می‌گشاید.
22. چیزهای ژرف از میان تاریکی آشکار می‌سازد،و تاریکیِ غلیظ را به روشناییْ بیرون می‌آورد.
23. قومها را بزرگ می‌سازد، و آنها را نابود می‌کند؛قومها را وسعت می‌بخشد، و آنها را به تبعید می‌فرستد.
24. عقل رؤسای ملتهای جهان را می‌رباید،و آنان را در بیراهه‌های بیابان سرگردان می‌سازد.
25. در تاریکی، بدون نور کورمال راه می‌روند،و ایشان را چون مستان، افتان و خیزان می‌گرداند.