1. آنگاه ایوب در پاسخ گفت:
2. «بدرستی که شمایید مردمان فهیم،و حکمت با شما خواهد مرد!
3. اما مرا نیز چون شما درک و فهمی هست،و از شما کمتر نیستم؛کیست که چنین چیزها را نداند؟
4. «مضحکۀ دوستان گشته‌ام،من که به درگاه خدا فریاد برآوردمو او مستجابم فرمود؛آری، مَن که پارسا و بی‌عیبم،مضحکه گشته‌ام!
5. شخص آسوده، بر مصیبت به دیدۀ حقارت می‌نگرد،آماده برای کسانی که پایشان می‌لغزد.
6. در خیمه‌های راهزنان صلح و سلامت حکمفرماست،و آنان که خدا را به خشم می‌آورند ایمن هستند،هم‌آنان که خدای خویش را بر دستانشان حمل می‌کنند!