19. و چنان می‌بودم که گویی هرگز نبوده‌ام،و از رَحِم به گور برده می‌شدم.
20. آیا روزهایم اندک نیست؟پس مرا واگذار و رهایم کُن تا کمی شاد باشم،
21. پیش از آنکه بدان‌جا روم که از آن بازگشتی نیست،به دیار ظلمت و تاریکی غلیظ.
22. به دیارِ تیره و تار به سیاهیِ ظلمات،که در آن هیچ نظمی نیست؛آنجا که حتی روشنایی همچون تاریکی است.»