1. «از زندگی بیزارم؛پس شِکوۀ خویش بی‌مهابا بیان خواهم داشت،و در تلخیِ جانِ خود سخن خواهم راند.
2. به خدا خواهم گفت: مرا محکوم مکن؛آگاهم ساز که چرا با من مجادله می‌کنی.
3. آیا در نظرت نیکوست که ظلم کنی،و کارِ دست خویش خوار شماری،و بر مشورت شریران نظر لطف افکنی؟
4. آیا تو را چشمان بشر است،و چون انسان خاکی می‌نگری؟