7. «او پیش از دردِ زا،زاییده است؛پیش از آنکه درد او را فرو بگیرد،پسری به دنیا آورده.
8. کیست که چنین چیزی شنیده باشد؟و کیست که چنین چیزهایی دیده باشد؟آیا سرزمینی در یک روز متولد می‌شود؟و ملتی در یک لحظه به دنیا می‌آید؟زیرا که صَهیون به محض شروع درد زایمان،فرزندان خود را زاده است.»
9. خداوند می‌گوید:«آیا من به مرحلۀ تولد برسانمو به دنیا نیاورم؟»خدای شما می‌فرماید:«آیا من که می‌زایانم،رَحِم را ببندم؟»
10. «ای همۀ کسانی که اورشلیم را دوست می‌دارید،با او شادی کنید و برایش شادمان باشید؛ای همۀ آنان که برایش سوگوارید،با او شادیِ بسیار نمایید؛
11. تا از پستانِ تسلی‌بخشِ او مکیده، سیراب شوید؛تا از وفور نعمت او به‌غایت نوشیده، خرّم گردید.»
12. زیرا خداوند چنین می‌گوید:«اینک من صلح و سلامت را چون رود در او جاری خواهم ساخت،و جلال قومها را چون نهری سرشار؛شما خواهید مکید و در آغوش او حمل خواهید شد،و بر زانوانش نوازش خواهید یافت.
13. همچون کسی که مادرش او را تسلی می‌دهد،من نیز شما را تسلی خواهم داد؛آری، شما در اورشلیم تسلی خواهید یافت.
14. خواهید دید و دلتان شادمان خواهد شد،و استخوانهایتان چون سبزه خرّم خواهد گردید؛دست خداوند بر خادمانش معروف خواهد گشت،و خشم او بر دشمنانش.
15. «زیرا هان خداوند در آتش خواهد آمد،و ارابه‌هایش همچون گردباد خواهد بود،تا خشم خود را به‌شدت جاری سازد،و عتاب خویش را با شعله‌های آتش.
16. زیرا خداوند با آتش و شمشیر خودبر تمامی بشر داوری خواهد کرد،و کشتگان خداوند بسیار خواهند بود.»
17. خداوند می‌فرماید: «آنان که از پیِ یک تن که در وسط است، خود را برای رفتن به باغها تقدیس و تطهیر می‌کنند، و گوشت خوک و موش و مکروهات می‌خورند، با هم نابود خواهند شد.