1. خداوند چنین می‌فرماید:«انصاف را نگاه داشته،عدالت را به عمل آورید،زیرا نجات من نزدیک شده،و عدالت من به‌زودی منکشف خواهد شد.
2. خوشا به حال آن که چنین کند،و کسی که بدین متمسک گردد؛که شَبّات را نگاه داشته، آن را بی‌حرمت نسازد،و دست خویش از هر عمل بد باز دارد.»
3. پس غریبی که به خداوند پیوسته باشد، نگوید: «خداوند مرا از قوم خویش جدا خواهد کرد»، و خَصی نگوید: «درختی خشک بیش نیستم.»
4. زیرا خداوند چنین می‌فرماید: «خصی‌هایی که شَبّات مرا نگاه دارند، و آنچه مرا خشنود می‌سازد برگزینند و به عهد من تمسک جویند،
5. بدیشان در خانۀ خویش و در اندرون دیوارهایش نام و یادی بهتر از پسران و دختران خواهم بخشید؛ آری، بدیشان نامی جاودانی خواهم بخشید که هرگز از میان نخواهد رفت.