9. تمامی قومها گرد هم آیند،و ملتها جمع شوند.کیست در میان آنها که این را بیان کند،و امور نخستین را بر ما اعلام دارد؟شاهدان خود را بیاورندتا ثابت کنند که ایشان راست می‌گویند؛تا دیگران بشنوند و بگویند: «آری، درست است.»
10. خداوند می‌فرماید: «شما شاهدان من هستید،و خادم من که شما را برگزیده‌ام،تا مرا بشناسید و به من ایمان آورید،و دریابید که من او هستم.پیش از من خدایی مصوّر نشده،و پس از من نیز نخواهد بود.
11. من، آری من، یهوه هستم،و جز من نجات‌دهنده‌ای نیست.
12. من بیان داشته و نجات داده و اعلام کرده‌ام،و خدایی بیگانه در میان شما نبوده است.خداوند می‌فرماید:«شما شاهدان من هستید، و من خدا هستم.
13. آری از ایام قدیم من اویم؛کسی از دست من رهایی نتواند داد؛چون من عمل کنم، کیست که آن را برگرداند؟»
14. خداوند که ولیّ شما و قدوس اسرائیل است چنین می‌فرماید: «من به‌خاطر شما به بابِل خواهم فرستاد و همۀ ایشان یعنی کَلدانیان را در همان کشتیهایی که بدان فخر می‌کنند، وادار به فرار خواهم کرد.
15. «من یهوه هستم، قدوسِ شما،آفرینندۀ اسرائیل، پادشاه شما.»
16. خداوند چنین می‌فرماید -همان که راهی در دریا ساخت،و طریقی در میان آبهای عظیم پدید آورد؛
17. همان که ارابه‌ها و اسبان را بیرون آورد،و سپاهیان و جنگاوران را،و آنان در آنجا افتادند و دیگر برنخاستندو از بین رفته، چون فتیله خاموش شدند:
18. «چیزهای پیشین را دیگر به یاد میاورید،و به امور قدیم میندیشید.
19. هان، اکنون من کاری تازه می‌کنم:هم‌اکنون در حال پدید آمدن است؛آیا آن را تشخیص نمی‌دهید؟من در بیابان راهی پدید می‌آورم،و در بَرَهوتْ نهرها جاری می‌سازم.
20. وحوش صحرا مرا حرمت خواهند داشت،حتی شغالان و شترمرغان،زیرا که در بیابان آب جاری می‌کنمو در بَرَهوتْ نهرها روان می‌سازم،تا قوم برگزیدۀ خویش را سیراب کنم،
21. قومی را که برای خود سرشتمتا ستایش مرا بیان دارند.