11. من، آری من، یهوه هستم،و جز من نجات‌دهنده‌ای نیست.
12. من بیان داشته و نجات داده و اعلام کرده‌ام،و خدایی بیگانه در میان شما نبوده است.خداوند می‌فرماید:«شما شاهدان من هستید، و من خدا هستم.
13. آری از ایام قدیم من اویم؛کسی از دست من رهایی نتواند داد؛چون من عمل کنم، کیست که آن را برگرداند؟»
14. خداوند که ولیّ شما و قدوس اسرائیل است چنین می‌فرماید: «من به‌خاطر شما به بابِل خواهم فرستاد و همۀ ایشان یعنی کَلدانیان را در همان کشتیهایی که بدان فخر می‌کنند، وادار به فرار خواهم کرد.
15. «من یهوه هستم، قدوسِ شما،آفرینندۀ اسرائیل، پادشاه شما.»
16. خداوند چنین می‌فرماید -همان که راهی در دریا ساخت،و طریقی در میان آبهای عظیم پدید آورد؛
17. همان که ارابه‌ها و اسبان را بیرون آورد،و سپاهیان و جنگاوران را،و آنان در آنجا افتادند و دیگر برنخاستندو از بین رفته، چون فتیله خاموش شدند:
18. «چیزهای پیشین را دیگر به یاد میاورید،و به امور قدیم میندیشید.
19. هان، اکنون من کاری تازه می‌کنم:هم‌اکنون در حال پدید آمدن است؛آیا آن را تشخیص نمی‌دهید؟من در بیابان راهی پدید می‌آورم،و در بَرَهوتْ نهرها جاری می‌سازم.
20. وحوش صحرا مرا حرمت خواهند داشت،حتی شغالان و شترمرغان،زیرا که در بیابان آب جاری می‌کنمو در بَرَهوتْ نهرها روان می‌سازم،تا قوم برگزیدۀ خویش را سیراب کنم،
21. قومی را که برای خود سرشتمتا ستایش مرا بیان دارند.