1. اما اکنون خداوند، آفرینندۀ تو ای یعقوب، و صانع تو ای اسرائیل، چنین می‌فرماید:«مترس، زیرا من تو را فدیه داده‌ام،و تو را به نام خوانده‌ام، پس از آنِ من هستی.
2. چون از آبها بگذری، با تو خواهم بود،و چون از نهرها عبور کنی، تو را فرو نخواهند گرفت.چون از میان آتش روی، نخواهی سوخت،و شعله‌‌اش تو را نخواهد سوزانید.
3. زیرا من یهوه خدای تو هستم،قدوس اسرائیل، نجات‌دهندۀ تو.مصر را فدیۀ تو می‌سازم،و کوش و سِبا را به جای تو می‌دهم.
4. از آنجا که در نظرم گرانبها و محترمی،و چون تو را دوست می‌دارم،آدمیان را به عوض تو خواهم داد،و قومها را به عوض جان تو تسلیم خواهم کرد.
5. مترس، زیرا من با تو هستم؛فرزندانت را از مشرق خواهم آورد،و تو را از مغرب جمع خواهم کرد.
6. به شمال خواهم گفت: ”رهایشان کن“،و به جنوب که: ”نگاهشان مدار“.پسرانم را از دوردستها بیاورید،و دخترانم را از چهار گوشۀ زمین؛
7. یعنی هر که را که به نام من خوانده می‌شودو او را برای جلال خویش آفریده،و سرشته و ساخته‌ام.»
8. قومی را که چشم دارند اما نمی‌بینند،و گوش دارند اما نمی‌شنوند، بیرون آور!
9. تمامی قومها گرد هم آیند،و ملتها جمع شوند.کیست در میان آنها که این را بیان کند،و امور نخستین را بر ما اعلام دارد؟شاهدان خود را بیاورندتا ثابت کنند که ایشان راست می‌گویند؛تا دیگران بشنوند و بگویند: «آری، درست است.»
10. خداوند می‌فرماید: «شما شاهدان من هستید،و خادم من که شما را برگزیده‌ام،تا مرا بشناسید و به من ایمان آورید،و دریابید که من او هستم.پیش از من خدایی مصوّر نشده،و پس از من نیز نخواهد بود.
11. من، آری من، یهوه هستم،و جز من نجات‌دهنده‌ای نیست.
12. من بیان داشته و نجات داده و اعلام کرده‌ام،و خدایی بیگانه در میان شما نبوده است.خداوند می‌فرماید:«شما شاهدان من هستید، و من خدا هستم.
13. آری از ایام قدیم من اویم؛کسی از دست من رهایی نتواند داد؛چون من عمل کنم، کیست که آن را برگرداند؟»