23. اوست که امیران را هیچ می‌گرداند،و داوران جهان را چون بطالت می‌سازد.
24. هنوز کاشته نشده و غرس نگردیده‌اند،و هنوز در زمین ریشه ندوانیده‌اندکه او بر آنها می‌دمد و خشک می‌شوند،و گردباد ایشان را چون کاه می‌روبد.
25. آن قدوس می‌گوید: مرا با که قیاس می‌کنید،تا با او برابر باشم؟
26. چشمان خود را به اعلی برافرازید و ببینید:کیست که اینها را آفرید؟کیست که لشکر اینها را به شماره بیرون می‌آورد،و آنها را جملگی به نام می‌خوانَد؟به سبب کثرت قوّت و عظمت قدرتشهیچ‌یک از آنها گم نخواهد شد.
27. ای یعقوب، چرا با خود می‌اندیشی،و ای اسرائیل، چرا می‌گویی:«طریق من از خداوند پنهان است،و خدایم دادرسی مرا به فراموشی سپرده است»؟
28. آیا ندانسته‌ای؟آیا نشنیده‌ای؟که یهوه خدای سرمدی است،آفرینندۀ کرانهای زمین؟او هرگز درمانده و خسته نمی‌شود،و فَهمِ او را تفحص نتوان کرد.
29. ضعیفان را قوّت می‌بخشد،و ناتوانان را نیروی بیشتر عطا می‌کند.
30. حتی جوانان نیز خسته و درمانده می‌شوند،و جوانمردان از پا می‌افتند.
31. اما آنان که برای خداوند انتظار می‌کشند،نیروی تازه خواهند یافتو با بالهایی همچون عقاب اوج خواهند گرفت؛خواهند دوید و خسته نخواهند شد؛خواهند خرامید و درمانده نخواهند گردید.