5. لیکن همه به واسطۀ قومی که فایده‌ای بدیشان نتواند رسانیدشرمسار خواهند شد،قومی که نه مددی بدیشان خواهد رسانید و نه فایده‌ای،بلکه تنها مایۀ شرمساری و سرافکندگی‌شان خواهد بود.»
6. وحی دربارۀ حیوانات نِگِب:از میان دیار تنگی و فشار،دیار شیران نر و ماده،و افعی‌ها و مارهای آتشینِ جهنده،فرستادگانْ ثروت خویش را بر پشت الاغانو گنجهای خویش بر کوهان شتران حمل می‌کنند،و به جانب قومی رهسپارند که فایده‌ای بدیشان نمی‌رساند،
7. به جانب مصر که کمکش بی‌ارزش است و بیهوده،و از این رو او را ’اژدهای بی‌خاصیت‘ نامیده‌ام.
8. حال برو و این را برای ایشان بر لوحی بنویسو بر طوماری بنگار،تا شهادتی باشد ماندگار،برای ایام آینده.
9. اینان قومی عِصیانگر و فرزندانی فریبکارند،فرزندانی که نمی‌خواهند به شریعت خداوند گوش بسپارند.
10. به انبیا می‌گویند:«نبوت نکنید،»و به رؤیابینندگان می‌گویند:«برای ما به حقیقت رؤیا نبینید.سخنان دل‌نواز به ما بگویید،رؤیاهای فریبنده ببینید.
11. از راه منحرف شوید،طریقت را ترک گویید،و دیگر با ما از قدوس اسرائیل سخن مگویید.»
12. بنابراین قدوس اسرائیل چنین می‌گوید:«چون این پیام را نپذیرفتیدو بر ظلم و فساد اعتماد کرده،بر آنها تکیه نمودید،
13. پس این گناه برای شما همچون دیواری خواهد بودشکاف‌خورده و شکمدار،که در یک آن به‌ناگاه فرو می‌ریزد؛
14. و ریزش آن بسان در هم شکستن کوزه‌ای خواهد بودکه چنان خرد شودکه تکه‌ای از آن نتوان یافتتا بِدان زغالی از آتشدانیا اندک آبی از حوض برگیرند.»
15. زیرا خداوندگارْ یهوه، قدوس اسرائیل چنین می‌گوید:«نجات شما در توبه و آسودگی است،و نیروی شما در آرامی و توکل،اما نخواستید.
16. گفتید: ”نه! بلکه سوار بر اسبان می‌گریزیم!“پس خواهید گریخت.گفتید: ”سوار بر اسبان تیزرو می‌رویم!“پس تعقیب‌کنندگانتان نیز تیزرو خواهند بود.
17. از تهدید یک تنهزار خواهند گریخت،و از تهدید پنج تنهمگی فرار خواهید کرد،تا آنگاه که چون چوب بیرقی بر کوهو عَلمی بر تپه بر جا مانید.»
18. اما خداوند منتظر است تا با شما بر حسب فیض عمل کند؛او برمی‌خیزد تا بر شما رحمت نماید.زیرا یهوه خدای عدالت است؛خوشا به حال همۀ آنان که برای او انتظار می‌کشند.
19. به‌یقین که قومی در صَهیون ساکن خواهند شد، و شما دیگر در اورشلیم نخواهید گریست. بلکه آنگاه که فریاد برآورید، او با شما بر حسب فیض عمل خواهد کرد، و به‌محض شنیدن صدایتان شما را اجابت خواهد نمود.
20. اگرچه خداوندگار تو را نانِ تنگی و آبِ مصیبت دهد، اما رهنمای تو دیگر از نظرت پنهان نخواهد بود، بلکه او را به چشم خود خواهی دید.