12. و اما قوم من - کودکان بر آنان ستم می‌کنند،و زنان بر ایشان فرمان می‌رانند.ای قوم من، راهنمایان شما گمراهتان می‌کنند،و مسیر راههایتان را مغشوش می‌سازند.
13. خداوند در مقام اعلام‌جرم برخاسته،و برای داوری قومها ایستاده است.
14. خداوند بر ضد مشایخ و حاکمان قوم خود به محاکمه داخل می‌شود:«شمایید که تاکستانها را تباه ساخته‌اید؛اموال دزدیده از فقیران در خانه‌های شما یافت می‌شود.
15. شما را چه که قوم مرا لِه کنیدو روی فقیران را خُرد سازید؟»این است فرمودۀ خداوندگار، خداوند لشکرها.