8. او دیگر به مذبحهایی که به دست خود ساخته است نخواهد نگریست، و به اَشیرَه‌ها و مذبحهای بُخور که به انگشتان خود ساخته است، نظر نخواهد افکند.
9. در آن روز شهرهای مستحکم ایشان مانند اماکن متروک در درختستانهای اَموریان خواهد بود که آنها را به سبب بنی‌اسرائیل وانهادند. آری، آنها یکسره ویرانه‌ای خواهند بود.
10. زیرا که تو خدای نجات خویش را از یاد برده‌ایو صخرۀ پناهگاه خویش را به یاد نمی‌آوری.پس هرچند نهالهای دلپذیر غَرس کنیو موهای بیگانگان را بکاری،
11. و هرچند در همان روز که آنها را غرس‌می‌کنی، نمُوِشان دهی،و همان صبح که آنها را می‌کاری، به شکوفه‌‌‌شان آوری،محصولت در روزِ ناخوشی و دردِ بی‌درمانیکسره زایل خواهد شد.
12. وای از خروش قومهای بسیار،که چون دریای خروشان می‌خروشند!وای از غرش ملتها،که چون آبهای بسیار می‌غرّند!