11. شوکت تو و نوای چنگهایت،به هاویه فرود آورده شده است.زیرانداز تو حشراتند،و روی‌اندازت کرمها.
12. «ای ستاره صبح، ای پسر فجر،چگونه از آسمان فرو افتاده‌ای!ای که ملتها را ذلیل می‌ساختی،چگونه خود بر زمین افکنده شده‌ای!
13. در دل خود می‌گفتی:”به آسمان صعود خواهم کرد،و تخت خود را فراتر از ستارگان خدا خواهم افراشت؛بر کوهِ اجتماع جلوس خواهم کرد،بر بلندترین نقطۀ کوه مقدس؛
14. به فراز بلندیهای ابرها صعود خواهم کرد،و خود را مانند آن متعال خواهم ساخت.“