2. و آنها را در برابر خورشید و ماه و تمامی لشکر آسمان که ایشان آنها را دوست داشته و عبادت و پیروی و جستجو و پرستش کرده‌اند، خواهند گسترد. آنها را جمع نخواهند کرد و به خاک نخواهند سپرد، بلکه بر روی زمینْ سِرگین خواهند بود.
3. خداوند لشکرها می‌فرماید: تمامی باقیماندگانِ این طایفۀ شریر، در هر کجا که ایشان را بدان رانده باشم، مرگ را بر زندگی ترجیح خواهند داد.
4. «به ایشان بگو، خداوند چنین می‌فرماید:آیا اگر کسی بیفتد، دیگر بر نخواهد خاست؟آیا اگر کسی مرتد شود، دیگر بازگشت نخواهد کرد؟
5. پس چرا این قوم به ارتدادِ دائمی مرتد شده‌اند؟ایشان به فریب تَمَسُّک می‌جویند و از بازگشت سر باز می‌زنند.
6. من به‌دقّت گوش فرا دادم،اما ایشان به‌درستی سخن نمی‌گویند؛هیچ‌یک از شرارت خویش توبه نمی‌کند،و نمی‌گوید: ”چه کرده‌‌ام؟“بلکه هر یک همچون اسبی که به جنگ می‌تازد،به راه خود می‌رود.
7. لک‌لک نیز در هوا موسم خود را می‌داند،و قُمری و پرستو و دُرنا زمان آمدن خویش را نگاه می‌دارند؛اما قوم من قوانین خداوند را نمی‌دانند.
8. «چگونه می‌توانید بگویید: ”حکیم هستیمزیرا شریعت خداوند با ماست“؟حال آنکه قلمِ کاذبِ کاتبان،آن را به دروغی بَدَل ساخته است.
9. این حکیمان شرمسار خواهند شد؛هراسان خواهند گردید و گرفتار خواهند آمد.آنان کلام خداوند را نپذیرفتند،پس چگونه حکمتی دارند؟
10. از این رو زنانِ ایشان را به دیگران خواهم داد،و مزرعه‌های ایشان را به غاصبان آنها،زیرا که از خُرد و بزرگ،جملگی در طمعِ سود نامشروعند؛از نبی و کاهن،جملگی دغل‌کارند.