6. از این رو، شیری از جنگل به آنها حمله خواهد کرد،و گرگِ بیابان ایشان را پاره خواهد نمود.پلنگ برای شهرهایشان به کمین خواهد نشست،و هر که از آنها بیرون آید، پاره پاره خواهد شد؛زیرا نافرمانیهایشان بسیار استو ارتدادشان عظیم.
7. «چگونه می‌توانم تو را بیامرزم؟فرزندانت مرا ترک کرده‌اندو به آنچه خدا نیست، سوگند می‌خورند.چون من ایشان را سیر کردم،مرتکب زنا شدندو به خانه‌های فاحشه‌ها هجوم آوردند.
8. چون اسبانِ پرورده شده و مستِ شهوت،هر یک برای زن همسایۀ خویش شیهه می‌کشند.
9. آیا نباید برای این کارها مجازاتشان کنم؟آیا نباید از چنین قومی انتقام بگیرم؟این است فرمودۀ خداوند.
10. «از میان تاکستانهایش بگذرید و ویران کنید،اما نه تا به نهایت؛شاخه‌هایش را ببُرید،زیرا که از آنِ خداوند نیستند.
11. خداوند می‌فرماید:خاندان اسرائیل و یهودا،به‌غایت بر من خیانت ورزیده‌اند.
12. آنان دربارۀ خداوند به دروغ گفته‌اند:”او کاری نخواهد کرد؛گزندی به ما نخواهد رسید،و روی شمشیر و قحطی نخواهیم دید.
13. انبیا باد گشته‌اند و بس!کلام در ایشان نیست؛پس باشد که آنچه می‌گویند،بر سر خودشان آید!“»
14. از این رو یهوه، خدای لشکرها چنین می‌فرماید:«چونکه قوم این کلام را گفتند،همانا من کلام خود را در دهان تو آتش خواهم ساخت،و این قوم را هیزم خواهم گردانید،و آنان را خواهد سوزانید.